OBRAZ – MUZYKA – TANIEC TONY GATLIF , EMIR KUSTURICA , FLAMENCO
29 MARCA 2008 (sobota)
start: godz 18.00
Miejsce: Kino Neptun
ul. Długa 57, Gdańsk
PROGRAM IMPREZY:
18:00 GADJO DILO
20:00 EXILS
22:00 KONCERT ZESPOŁU AIRE FLAMENCO
22:30 TRANSYLVANIA
24:00 CZARNY KOT, BIAŁY KOT
KARNETY:
2 FILMY 18 zł
3 FILMY 24 zł
4 FILMY 30 zł / duet 50 zł
CYGAŃSKA NOC FILMOWA to propozycja wyjątkowej podróży poprzez autorskie kino wybitnych reżyserów, pełną żywotności muzykę oraz taniec na kulturowe pogranicza współczesnego świata wprost do źródeł romskiej tradycji. Do świata gorących uczuć, włóczęgi oraz wszechobecnej muzyki. Impreza to porwanie widzów w trans filmowo-muzyczny od brzmień cygańskich pieśni i rytmów andaluzyjskiego flamenco filmowej trylogii Tony’ego Gatlifa do nowatorskich improwizacji syntezy cygańskich rytmów, jazzu i alternatywnego rocka w tragikomedii Emira Kusturicy.
Tony Gatlif, francuski piewca kultury cygańskiej, od lat tropi w filmach swoje romskie korzenie i tworzy bodaj najpełniejszy portret narodu wędrowców – bez własnego domu, bez świadomości granic, bez zahamowań. Wychowany przez paryską ulicę filmowy naturszczyk realizuje filmowe improwizacje, tak jak cygańscy muzycy – amatorzy komponują swoje pieśni. Gatlif portretuje świat, który zanika i znajduje sobie miejsce jedynie gdzieś na marginesie współczesności. Twórca Gadjo Dilo(1997), Exils (2004) oraz Transylvania (2006) właśnie tu odnajduje to, co go najbardziej fascynuje – skrajne emocje, nieustające hulanki, gorące uczucia, obyczaje, które nie pozostają tylko pustym rytuałem i dominującą nad wszystkim zmysłowość. W przypadku twórczości Gatlifa to właśnie muzyka oraz taniec jest jednym z najważniejszych elementów jego obrazów filmowych.
Swoistym deserem cygańskiej uczty filmowej bez wątpienia będzie kultowa, wielokrotnie nagradzana i uwielbiana przez widzów na całym świecie komedia Emira Kusturicy „Czarny kot, biały kot”(1998), której zbiorowym bohaterem jest społeczność cygańska żyjąca własnymi prawami w swoim hermetycznym baśniowy świecie. To zabawna, wielowątkowa opowieść obrazująca ducha cygańskiego życia pełnego beztroski i afirmacji świata w okrasie piekielnie szybkiej i ekstatycznej muzyki na czele z kultowymi utworami muzycznymi Bubamara czy niezniszczalnym Pitbull Terrier w wykonaniu The Non-Smoking band.
Dodatkowymi atrakcjami romskiej biesiady filmowej będzie koncert zespołu AIRE FLAMENCO, który wykona na żywo utwory muzyczne z filmu Vengo Gatlifa oraz kulinarne smakołyki kuchni cygańskiej.
KONTAKT:
dkf@ug.gda.pl
Tomasz Pupacz tel. kont. 0 661-360-164
INFO: www.dkf.pl www.ack.ug.gda.pl
ORGANIZATORZY:
DKF MIŁOŚĆ BLONDYNKI UG
Akademickie Centrum Kultury UG ALTERNATOR
PARTNERZY:
CAPITAL PARK, Sieć Kin Studyjnych, Europa Cinemas
ZESPÓŁ AIRE FLAMENCO www.aireflamenco.pl
SZKOŁA TAŃCA EL DUENDE www.elduende.pl
MECENAS:
PLUS GSM
PATRONI MEDIALNI:
GAZETA WYBORCZA
RADIO GDAŃSK
TRÓJMIASTO.PL
INDEPENDENT.PL
RADIO SAR
NADAJNIK.PL
FILMY:
GADJO DILO
(1997)
produkcja: Francja , Rumunia gatunek: Obyczajowy
reżyseria Tony Gatlif
scenariusz Tony Gatlif
zdjęcia Eric Guichard
muzyka Rona Hartner , Tony Gatlif
czas trwania: 102
dyst.: Solopan
Młody Francuz, Stefan poszukując enigmatycznej cygańskiej pieśniarki wyrusza do Rumunii. Jedynym śladem owego głosu jest nazwisko na kasecie z jej muzyką – Nora Lucka. Kasety tej ojciec Stefana słuchał bezustannie w ostatnich chwilach swojego życia. W sercu Rumunii, w zapomnianej przez wszystkich cygańskiej wiosce, Stefan poznaje ludzi dzięki którym odkrywa zupełnie nową kulturę. Znajduje nową rodzinę i przyjaciół – ale jego najowocniejszym odkryciem jest Sabina. Szukając Nory Lucka, Stefan podążał śladem ojca, tym co spotkał na swojej drodze była miłość.
EXILS
(2004)
produkcja:Francja
czas trwania: 103 min.
reżyseria Tony Gatlif
scenariusz Tony Gatlif
zdjęcia Céline Bozon
muzyka Tony Gatlif, Delphine Mantoulet
montaż Monique Dartonne
dźwięk Philippe Welsh
scenografia Brigitte Brassart
występują
Romain Duris Zano
Lubna Azabal Naima
Leila Makhlouf Leila
Habib Cheik Habib
Zouhir Gacem Said
producent Tony Gatlif
nagrody
MFF Cannes 2004 – nagroda za reżyserię
Pewnego dnia Zano składa swojej ukochanej Naimie szaloną propozycję – wspólny wyjazd do Algieru. Czeka ich niezwykła podróż przez Francję i Hiszpanię do ojczyzny, którą ich rodzice musieli opuścić dawno temu. Zagubiona pośród pułapek emigracyjnego życia para bohaterów bez wahania wyrusza w drogę, a ich jedyny bagaż stanowi muzyka. Nim podejmą decyzję o przekroczeniu Atlantyku, zachłyśnięci wolnością poddają się zmysłowej atmosferze Andaluzji.
W krainie przypadkowych spotkań, głośnego techno i muzyki flamenco Zano i Naima cofają się w czasie do chwil wygnania. Z nadzieją, że na końcu podróży uda im się dowiedzieć czegoś o sobie i znaleźć swoje miejsce w świecie.
Za reżyserię Exils Tony Gatlif otrzymał nagrodę na festiwalu w Cannes w 2004 roku.
TRANSYLVANIA
(2006)
produkcja: Francja
czas trwania: 103 minut
reżyseria Tony Gatlif
scenariusz Tony Gatlif
zdjęcia Céline Bozon
muzyka Tony Gatlif, Delphine Mantoulet
montaż Monique Dartonne
dźwięk Philippe Welsh
występują
Asia Argento Zingarina
Amira Casar Marie
Birol Ünel Tchangalo
Alexandra Beaujard Luminitsa
Marco Castoldi Milan
Beata Palya piosenkarka kabaretowa
Film Tony’ego Gatlifa jest pięknym filmem drogi umiejscowionym w pustych, ośnieżonych i jakby odrealnionych pejzażach Rumunii. W tym krajobrazie reżyser umieszcza dwoje znakomitych aktorów – Asię Argento w roli impulsywnej, gotowej na wszystko awanturnicy i posępnego Birola Ünela, znanego z niemieckiego filmu Głową w mur. Potraktowana dosyć skrótowo historia jest tu jedynie pretekstem dla awanturniczej wyprawy i hymnu na cześć cygańskiej muzyki. Autor Latcho-Drom i Exils oddaje jej cześć z oddaniem i wirtuozerią. Gdzieś na styku fabuły i dokumentu Gatlif tworzy pochwałę dla rytmu i diabelskich tańców, wspólnoty i samotnych ludzi-mieszańców, egzorcyzmów i oczyszczającego transu.
Jean-Luc Douin, „Le Monde”
CZARNY KOT, BIAŁY KOT
1998
reżyseria: Emir Kusturica
scenariusz: Gordan Mihić Emir Kusturica
muzyka: Dr. Nelle Karajlić Vojislav Vojislav Dejan Sparavalo
obsada: Bajram Severd?an jako Matko Destanov
Florijan Ajdini jako Zare Destanov
Jasar Destani jako Grga Veliki
Zabit Memedov jako Zarije Destanov
Sabri Sulejmani jako Grga Pitić
Srđan Todorovic jako Dadan Karambolo
Branka Katić jako Ida
Ljubica Adzović jako Sujka
Predrag Pepi Laković jako kapłan
Adnan Bekir
producent: Karl Baumgartner
zdjęcia: Thierry Arbogast
muzyka: Dr. Nelle Karajlić, Vojislav Vojislav, Dejan Sparavalo
scenograf: Milenko Jeremić
kostiumy: Nebojsa Lipanović
Pierwotnie miał to być film dokumentalny o muzykach cygańskich, którzy wystąpili w 'Underground’. Kamera miała im towarzyszyć, gdy zbierają się, by zagrać na weselu, a potem wrócić z nimi do domu po dwóch dniach. Jednak projekt filmu dokumentalnego Kusturicy nie wystarczał, poprosił więc Gordana Mihicia, scenarzystę „Czasu Cyganów”, by wątki połączył w całość. Film przekształcił się w opowieść o dziadkach, synach i wnukach, w taniec pokoleń. Z poprzednimi filmami Kusturicy łączy go tragikomizm, ale jest w stosunku do nich wzbogacony o witalność i radość. W filmie w przeważającej większości występują aktorzy nieprofesjonalni. Tylko trzy główne role powierzono tu profesjonalistom.
Czarny kot, biały kot” kipiąca energią opowieść o dwóch rywalizujących rodach cygańskich to apoteoza muzyki, namiętności, szaleństwa i współczesnej kultury Romów. „Chciałem w tym filmie pokazać istotę natury mieszkańców Bałkan – ludzie z moich stron są przede wszystkim hedonistami”. Po rozstaniu z Bregovićem muzykę do filmu przygotował zespół, w którym od lat 80. nieprzerwanie grał Kusturica – The Non-Smoking band. W drugiej połowie lat 90. Kusturica coraz więcej czasu spędzał z kapelą dr. Nele Karajilica. The Non-Smoking Orchestra stworzyli nowy gatunek muzyczny – opartą na żywiołowym graniu i improwizacjach syntezę cygańskich rytmów, jazzu, roots i alternatywnego rocka, którą nazwali 'umza-umza’.
ZESPÓŁ AIRE FLAMENCO
Młody i bardzo aktywny zespół grający muzykę południowej Hiszpanii, którego założycielem i kierownikiem artystycznym jest Robero EL DUENDE. Istnieje od 2004 roku, występował już na wielu polskich scenach. Aire Flamenco łączy profesjonalizm z tradycją i zabawą.
Przedstawiając dwa podstawowe nurty muzyki flamenco: cante jondo (smutek, żal, rozpacz) oraz cante chico (radość, zabawa, żart) przenosi nas w niezwykły świat prawdziwych uczuć, emocji i przeżyć. Instrumenty charakterystyczne dla kultury Hiszpanii (gitara flamenco, castanuelas, cajon, palmas) wzbogacone w brzmienie skrzypiec, arabskiego bębenka (darbuka) i congas powodują, że klasyczne flamencowe dźwięki upiększone są o elementy muzyki arabskiej i jazzu sięgając też po brzmienie latino.
Całość od strony wokalnej ubogaca mocny kobiecy śpiew i nostalgiczny męski głos oraz chórki. Dzięki temu podczas koncertu możemy delektować się różnorodnością i kolorytem muzycznym charakterystycznym dla ludzi z południa.
Flamenco to zjawisko kulturowe, związane z folklorem andaluzyjskich Cyganów, obejmujące muzykę, śpiew, taniec, strój i zachowania. Jego tradycja pochodzi z Andaluzji, i tam do dziś można oglądać jego najlepsze światowe wykonanie.
Taniec flamenco to niezwykle ekspresyjne wyrażenie uczuć tańczących, za pomocą szerokiej gamy figur choreograficznych, gestu, mimiki, a także silne akcentowanie rytmu poprzez różne sposoby uderzania butów o podłogę. Taniec Flamenco posiada swe korzenie w dawnych religijnych tańcach orientalnych. W dzisiejszej jego postaci dopatrzyć się można wielu elementów tańca hinduskiego, takich jak ruchy ramion, dłoni i palców, a także używanie nóg jako instrumentu perkusyjnego.
www.aireflamenco.pl