Ekonomia alternatywna. Alternatywny ekonomiczne i medialne wobec kryzysu kapitalizmu

30-31 maja 2009 r.

Wydział Filologii UG
ul. Wita Stwosza 55
Gdańsk, Aula 1.43

Wstęp wolny!

Projekt „Ekonomia alternatywna” to zestaw, mamy nadzieję ciekawych wykładów i filmów na temat współczesnego kapitalizmu. Jako organizatorzy chcieliśmy pokazać, że istnieją inne drogi rozwoju gospodarki, które nie polegają na eksploatacji społeczeństwa i środowiska naturalnego przez wymykające się wszelkiej władzy korporacje i nieliczących się z obywatelami polityków. To trzeci sektor i tzw. społeczeństwo obywatelskie, które coraz częściej dochodzi do głosu, prezentując alternatywne sposoby rozwiązania istniejących problemów. Zwłaszcza w czasie kryzysu okazuje się, że wcześniej ośmieszane rozwiązania nabierają nowego znaczenia.
Program:

30 maja (sobota) 2009

godz. 13.00
Film: Wiek głupoty (The Age of Stupid)
Reżyseria: Franny Armstrong
Wielka Brytania /UK/2008/89 min.

godz. 14.45
Wykład: „Źródła kryzysów, podstawowe wady systemu finansowego, mozliwości ich usunięcia i wypróbowane sposoby doraźnej samopomocy” – dr Szczęsny Górski (Wykładowca doktryny Kredytu Społecznego z ramienia Instytutu dla Sprawiedliwości Społecznej Louis Even’a w Rougemont w Kanadzie)

godz. 16.00
Wykład: „Barter System – Alternatywa na Kryzys. Narzedzie wsparcia dla małej i średniej przedsiębiorczości” – Krzysztof Pietrzak (Dyrektor Regionu Barter System)

godz. 18.30
Wykład: „Sprawiedliwy Handel- margines czy alternatywa?” – Tadeusz Makulski (Prezes Polskiego Stowarzyszenia Sprawiedliwego Handlu „Trzeci Świat i My”)

godz. 19.45
Film: „Czarne złoto” (Black Gold)
Reżyseria: Marc Francis, Nick Francis
USA/ W.Brytania/2006/78 min.

31 maja (niedziela) 2009

godz. 13.00
Film: „Zaróbmy jeszcze więcej” (Let’s Make Money)
Reżyseria: Erwin Wagenhofer
Austria/ 2008/ 107 min

godz. 15.00
Wykład: „Działalność NGO – budowa bazy społecznej dla ruchu alterglobalistycznego, czy wentyl
bezpieczeństwa systemu?” – Marcin Janasik (Stowarzyszenie „Lepszy świat”)

godz. 16.15
„Bank Czasu jako forma integracji i samopomocy społecznej” – Małgorzata Kamińska (Stowarzyszenie „Lepszy świat”)

godz. 17.30
Wykład: „Walki społeczne w czasie kryzysu” – Krzysztof Król (Ogólnopolski Związek Zawodowy Inicjatywa Pracownicza)

godz. 18.45
Wykład: „Indymedia – twórz swoje media” – Grzegorz Prujszczyk (Indymedia Polska)

godz. 19.30
Wykład: „Tutturu – autonomiczna propagacja mediów i nowy sposób dystrybucji materiałów w sieci” – Przemysław Badziąg, Daniel Muzyczuk

Uwaga! Projekt „Alternatywny kapitalizm” jest próbą przedstawienia obywatelskiej aktywności w Polsce w interesuj ącym nas obszarze. Wypowiedzi i poglądy zawarte w filmach i wykładach nie nie zawsze odzwierciedlają poglądy organizatorów.

Więcej informacji:


Barter System

Barter System jest narzędziem, które odpowiednio użyte jest w stanie ochronić małe i średnie przedsiębiorstwa w dobie panującego kryzysu gospodarczego, dokładnie tak jak bronił ich interesów w trudnych czasach ekonomicznych znanych nam z podręczników historii.Sam pomysł wywodzi się ze Szwajcarii. W 1934 r. Szwajcarzy uruchomili pierwszą platformę barterową. Do dnia dzisiejszego jest to największa platforma Barteru Wielostronnego pod względem ilości uczestników – skupia 80.000 firm w samej tylko Szwajcarii.
To rozwiązanie oparte jest o podstawę zasady wymiany barterowej – czyli bez użycia pieniądza, a wzbogacone o najnowsze zdobycze techniki oraz wielostronność wymiany. Efektem takich działań jest poszerzenie możliwości przedsiębiorstw o możliwość „płacenia” za potrzeby firmy tym, czym firma dysponuje. Płacenie własnym towarem lub usługą za potrzeby, które wcześniej zaspokajano w drodze rozliczeń gotówkowych pozwala zatrzymać środki pieniężne w kasie, a tym samym wzmocnić płynność finansową firmy, czyli lokalna waluta.

Wykładowcy:

Dr n. przyr. mgr fiz. Szczęsny Zygmunt Górski

Studiował fizykę, fizjologię, studiuje prywatnie ekonomię systemu finansowego. W ciągu 39 lat nauczyciel akademicki w Akademii Medycznej w Poznaniu. Organizator i kierownik, w ciągu 46 lat, Pracowni Radiofizycznej Akademii Medycznej, następnie w Szpitalu Miejskim im. J. Strusia w Poznaniu.Obecnie emerytowany. Laureat złotego medalu w dziedzinie medycyny, za System Diagnostyki Nerek RENOMIC II, na Międzynarodowej wystawie Wynalazków, Badań i Nowych Technologii BRUSSELS EUREKA 2000. Autor ponad stu dwudziestu publikacji z dziedziny biofizyki, fizjologii, nauk ekonomicznych i społecznych. Tłumacz książek i artykułów na temat systemu finansowego. Oficjalny wykładowca doktryny Kredytu Społecznego z ramienia Instytutu dla Sprawiedliwości Społecznej Louis Even’a w Rougemont, Quebec, w Kanadzie.

Marcin Janasik

mgr politologii (UAM w P-niu), działacz alterglobalistyczny,  koordynator kampanii i protestów społecznych, współzałożyciel Stowarzyszenia „Lepszy Świat”. Od 2005r. koordynuje projekt „Aktywny Obywatel” oraz prowadzone w jego ramach kampanie, m.in. „Solidarni z Tybetem”, „Solidarni z Palestyną” oraz „Klimat – teraz”.

Małgorzata Kamińska

mgr inż. ochrony środowiska (AR w P-niu) aktywistka i członek zarządu Stowarzyszenia „Lepszy Świat”, koordynatorka projektów i kampanii społecznych. Od 2006 roku prowadzi Poznański Bank Czasu, największy obecnie w Polsce system bezpłatnej wymiany usług i umiejętności.

Grzegorz Prujszczyk (Indymedia Polska)

Urodzony w 1985, rodowity warszawiak obecnie mieszkający w Dublinie, od ponad pięciu lat zaangażowany w działalność międzynarodowej sieci serwisów informacyjnych indymedia, jako dziennikarz, video-aktywista, technik i członek kolektywu redakcyjnego polskiego ośrodka IMC. Z wykształcenia technik telewizji, komercyjnie pracuje jako dźwiękowiec freelancer, poza tym współpracuje między innymi z DCTV (dublińską telewizją społeczną) i lokalnym kolektywem video. Uczestniczył i publikował reportaże między innymi z G8 w Heiligendamm i G-20 w Londynie oraz z szeregu mniejszych wydarzeń

Filmy:

Film: „Czarne złoto” (Black Gold)
Reżyseria: Marc Francis, Nick Francis
USA/ W.Brytania/2006/78 min.

Każdego dnia na świecie wypijane są średnio dwa miliardy kubków kawy. Jednak w Etiopii, z której pochodzi większość kawy, uprawiający ją rolnicy żyją na skraju nędzy. Kawa przechodzi przez wielu pośredników, więc jej cena dramatycznie wzrasta. Ceny ustala się w Nowym Jorku i Londynie a światowy rynek zdominowały wielkie korporacje. Za zebranie kilograma ziaren Etiopczyk dostaje 23 centy. W zachodnich kawiarniach można z tego zaparzyć 80 filiżanek kawy – wartych 230 dolarów…

W filmie przeplatają się zdjęcia amerykańskich ulic i kawiarni z obrazami afrykańskich miejsc pracy. Na jednych ludzie beztrosko konsumują kawę, delektując się jej smakiem, na drugich – pracują za bezcen sortując ziarna i uprawiając prymitywnymi narzędziami ziemię. Wyłania się z tego gorzki obraz globalnej gospodarki. Wysyłanie Afryce pomocy humanitarnej wydaje się łatwiejsze niż wprowadzenie zmian, które mogłyby zwiększyć jej udział w światowym handlu.

Aby podwyższyć standard życia etiopskich rolników potrzeba bardzo niewiele. Jednak żadna ze światowych organizacji handlowych nie kwapi się z wprowadzeniem w życie idei fair trade. Film opowiada o Etiopczyku Tadesse Meskeli, szefie organizacji skupiającej rolników uprawiających kawę. Poszukuje on nabywców poza korporacjami i sprzedaje towar z pominięciem pośredników, dzięki czemu do etiopskich farmerów może trafić więcej pieniędzy. Znalezienie odpowiednich nabywców to nie wszystko. Wiele zależy, bowiem od ostatniego ogniwa handlu – zwykłych konsumentów. Niestety, nasza świadomość problemu jest wciąż niedostateczna.

Film: Wiek głupoty (The Age of Stupid)

Reżyseria /Directed by: Franny Armstrong
Produkcja /Production: Spanner Films, Passion Pictures, Wielka Brytania /UK 2008
89 min

Jak będzie wyglądać Ziemia za 50 lat? W jakim miejscu znajdzie się człowiek? Czy spełni się katastroficzna wizja przyszłości: wody z roztopionych lodowców zaleją świat, oszalałe słońce wypali żyzne grunty, zapanuje wielki głód, a gatunki zaczną po kolei wymierać? Wiek głupoty to ambitnie zrealizowana próba przepowiedzenia naszej nieodległej przyszłości. Po kataklizmie ostatni z ludzi budują schron, w którym jak w biblijnej Arce przechowywane są ostatnie okazy zwierząt, owadów i roślinności. Postać kustosza tego przedziwnego miejsca tworzy brytyjski aktor Pete Postlethwaite (znany polskiej widowni z Orkiestry i W imię ojca). Jest rok 2055, mężczyzna przegląda archiwalne materiały z przeszłości i stawia pytanie, dlaczego nie powstrzymaliśmy zmian klimatycznych na Ziemi, kiedy jeszcze było to możliwe. Odpowiedzi szuka w całym stylu życia współczesnego człowieka, szczególnie zaś – nastawionego na konsumpcję człowieka Zachodu. W filmie znajdziemy wiele pomysłowo i niekiedy dowcipnie zrealizowanych animacji, które pokazują ewolucję gatunku ludzkiego, historię wojen o surowce, proporcje zużycia energii przez mieszkańców USA, Europy i krajów Trzeciego Świata. Przygnębiającą wymowę swego filmu autorzy przełamują kilkoma portretami współczesnych Don Kichotów: Guya Piersa walczącego o budowę wiatraków (sic!) na terenie jednego ze szkockich hrabstw czy Fernanda Pareau, wieloletniego przewodnika górskiego z Chamonix, który sprzeciwia się rozbudowie tuneli pod Alpami. Film Franny Armstrong to kino powstałe ze szlachetnych pobudek, zaangażowane w dzieło odbudowy naszej zbiorowej świadomości. Nie unika demagogii, ale wydaje się ona w pełni usprawiedliwiona aktualnością stawianego problemu.

Film: „Zaróbmy jeszcze więcej” (Let’s Make Money)

Reżyseria /Directed by: Erwin Wagenhofer
Produkcja /Production: Allegrofilm, Austria 2008/ 107 min

Wybrane nagrody i festiwale /Selected festivals and awards:
2009 – Sundance Film Festival – Nagroda Główna Jury Kina Światowego dla filmu dokumentalnego Grand Jury Prize for World Cinema – Documentary; nomination /nominacja; Berlinale, Berlin International Film Festival

Większość z nas nie zdaje sobie sprawy, gdzie dokładnie znajdują się nasze pieniądze. Możemy być jednak pewni, że nie ma ich w bankach. Współczesny świat, jak nigdy dotąd, to układ naczyń połączonych. Kryzys na jednym rynku osłabia pozostałe. W błyskotliwym dokumencie Erwin Wagenhofer przygląda się funkcjonowaniu światowego systemu finansowego. Najlepiej kupować, gdy krew jest na ulicach – tłumaczy inwestor rezydujący w Singapurze. – Wtedy zarabia się najwięcej. Zamknięte środowisko doradców finansowych i bankierów na naszych oczach tworzy rzeczywistość dynamicznego wzrostu i błyskawicznych profitów. Przykładem może być Costa del Sol, gdzie w ciągu kilkunastu lat postawiono ponad milion domów – zbyt drogich, żeby je sprzedać. Inwestycje budowlane to jednak ciągle dochodowa gałąź rynku, dlatego w Hiszpanii rosną kolejne osiedla widma.

Austriacki filmowiec zderza poglądy beneficjentów liberalnego kapitalizmu z punktem widzenia jego ofiar, stara się prześledzić i odtworzyć mechanizmy nowoczesnego rynku bez granic. Rozmawia z przedsiębiorcami i lobbystami. Przepytuje ekonomistów i akademików. Odwiedza raje podatkowe i indyjskie ulice nędzy. Przeraża brakiem skrupułów jednych i beznadziejnym położeniem drugich. W Burkina Faso każde dziecko rodzi się dzisiaj zadłużone. Wszystko przez politykę Banku Światowego – komentuje afrykański producent bawełny. Świat, jaki pokazuje Wagenhofer, wydaje się postawiony na głowie. Kto posprząta bałagan?

Tutturu

Tutturu jest prototypem narzędzia służącego do zdecentralizowanej dystrybucji multimediów. To próba zbudowania alternatywy wobec centralnie zarządzanych mediów oraz kanałów dystrybucji zależnych od reguł rynkowych. Tutturu jest oparte wyłącznie na wolnym
oprogramowaniu, wykorzystaniu otwartych licencji w zakresie publikowanych treści oraz popularnego protokołu dystrybucji danych bittorrent.

http://www.tutturu.obin.org

Środki dystrybucji mediów Web 2.0 dają tylko złudzenie swobodnej wymiany, ponieważ gromadzą materiały na centralnym serwerze. Youtube pozwala jedynie na pasywny odbiór i pozorny udział, który pozostaje pod kontrolą Google. Centralnie zarządzane strony udostępniające media działają jak nowa forma pilota telewizyjnego. Użytkownik nie może
pobrać pliku w satysfakcjonującym formacie, ani zmieniać go w żaden sposób. Strony te dają rządom i kapitalistycznym właścicielom możliwość cenzorowania naszej kultury na szeroką skalę. Nasze materiały na stronach z mediami funkcjonują jak atrakcja, zaraz obok
reklam. Nie jesteśmy w stanie kontrolować kontekstu w jakim się pojawiają. Za 5 lat większość naszej kultury wizualnej będzie dostępna za pomocą Youtube. To oznacza, że niemożliwym będzie opulikowanie czegokolwiek bez reklamowego lub politycznego kontekstu. Nie zostało już wiele czasu: British telecom blokuje Pirate Bay, szeroki dostęp do
sieci P2P jest zagrożony. Alternatywy istnieją od lat: podcasty, sieci P2P, otwarte licencje, własne strony. Tutturu łączy je wszystkie, dając narzędzie pozwalające na autonomiczne rozpowszechnianie multimediów, które jest alternatywą dla centralnie zarządzanych
mediów.

Tutturu to narzędzie tworzące infrastrukturę wykorzystywaną do wymiany wytworów kultury ( głównie form audio/video). Podłączone do internetu, umożliwia bezpośrednią wymianę pomiędzy autorem a odbiorcami, którzy mają również możliwość stać się współtwórcami danej pracy i udostępniać ją dalej jako re-mix. Ta metoda oparta jest na
bezpośrednim kontakcie pomiędzy uczestnikami i na nieodłącznej możliwości ingerowania w otrzymane materiały. Tutturu może być traktowane jako nadajnik i odbiornik, który umożliwia przekazanie ok. 2 godzin i odebranie ok. 5 godzin nagrań video dziennie, od użytkowników z całego świata. Narzędzie to jest w pełni oparte na licencji freeware, nie jest objęte patentem czy prawem własności. Dystrybucja opiera się na połączeniu nadawania i odbioru- syndykacji odnośników do multimediów i torrentów, zapisywane są bezpośrednio na
dysku lokalnym i udostępniane mogą być innym użytkownikom. Tak więc Tutturu jest metodą, która tworzy sieć wymiany funkconującą poza instytucjonalnymi ramami, w której wszyscy uczestniczą na tych samych prawach.

Jedną z podstaw projektu Tutturu jest współpraca. Możesz zaangażowac sie na wiele różnych sposobów, po pierwsze możesz przetestować Tutturu w swoim własnym studio lub pracowni i podzielić się swoim doświadczeniem z nami. Niestety, na razie oprogramowanie nie jest
łatwe do instalacji, musisz mieć doświadczenie z open source i tworzeniem stron internetowych. Dlatego właśnie budujemy maszyne wirtualną, a korzystanie z niej możliwe będzie za pomocą strony internetowej. Jeśli jesteś zainteresowany zaangażowaniem się, napisz do nas na adres: tutturu@obin.org , a my damy Ci znać, kiedy maszyna wirtualna będzie gotowa.