Festiwalu muzyczno-literackiego „Wolne Miasto Gdańsk”

Impreza odbędzie się w  dniach 13-14 grudnia 2008 r.

Motto:
Naszym celem jest zagospodarowanie zimnego, grudniowego wieczoru, wypełniając go ambitną zabawą przy dźwiękach alternatywnej muzyki, w oparach papierosowego dymu, pływającej poezji i wizualnych doznań estetycznych.

O festiwalu:
Wolne Miasto Gdańsk miało swoją pierwszą edycję już w 2002 roku. Data rozpoczęcia festiwalu połączona została z rocznicą powołania do życia Wolnego Miasta Gdańsk. Nie chodziło jednak o prowokację polityczną. „Wolne” znaczy również nieskrępowane i pełne inwencji. Na pierwszej edycji w nieistniejącym już dziś, ale już wtedy kultowym Cotton Clubie obecnych było kilkaset osób. Ludzie ci przyszli posłuchać poezji i prozy m.in. Doroty Masłowskiej, Marcina Cecko, Michała Kaczyńskiego, Jarosława Lipszyca, Cezarego Domarusa i kilku młodych autorów z Trójmiasta.

Literackie prezentacje były przeplatane koncertami takich fenomenów warszawskiej bohemy artystycznej jak Usta, Baaba i Paweł Dunin-Wąsowicz.
W kolejnych dwóch edycjach na scenie pojawiło się kilkudziesięciu literatów z całej Polski (m.in. Szymon Wróblewski, Marek Idczak, Daniel Odija, Tadeusz Dąbrowski, Krzysztof Gołoński, Bartosz Muszyński, Tomasz Urbański), zaprezentowano również laureatów trzeciej edycji Konkursu Literackiego Uniwersytetu Gdańskiego.
Zagrały znane i lubiane (bądź nie) zespoły (Melancholia, Pustki, Złodzieje Rowerów, Alians, Duet Świetlicki/Ostrowski, Rozkrock), odbył się pokaz wielkoformatowych szablonów Mariusza Warasa, jeszcze wtedy, studenta gdańskiej ASP.
W 2004 roku przy okazji WMG po raz pierwszy w Gdańsku zagościł slam.

Jak to jednak z poezją i niesforną strofą bywa, lubi pobłądzić, czasem pogrąży się w melancholii, zaśnie w szufladzie pod kołderką kurzu i przesiedzi tam kilka lat…

W roku 2008 kurz zostaje wymieciony, tomiki wracają z szuflad w objęcia spragnionych liryki (?) Gdańszczan. Trochę sentymentalnie, na poły nostalgicznie, na poły romantycznie organizatorzy pragną powrócić do takiej formuły imprezy, z wiarą że w Gdańsku przyda się fuzja poezji z muzyką alternatywną w takiej dawce. Drugi powód to choćby pragnienie zobaczenia w Trójmieście zjawisk na ogół w nim nieobecnych takich jak: 19 Wiosen czy Ballady i Romanse lub niezbyt często występujący Bajzel oraz kilka muzyczno-literckich ciekawostek. Ostatnim ważnym akcentem, tak dla przełamania stylu, będą koncerty zarówno weteranów, jak i nowicjuszy polskiej sceny electro.

W programie:

13 grudnia (sobota) godz. 18.00
Modelarnia, Stocznia Gdańska, ul. Doki 1/145 b

Slam poetycki
„Lekko” niekonwencjonalny slam w konwencji kiczu, z oprawą przygotowaną przez artystów z Ośrodka Praktyk Twórczych HELLSKA 2/2. Premiowane będą także przebranie (obowiązkowe) oraz ekspresja dramatyczna. Dla Króla lub Królowej Poezji przewidziana jest nagroda pieniężna 500 zł.

Uwaga!!! Osoby biorące udział w Slamie mają bezpłatny wstęp na imprezę.

Koncerty:

Parasoul (Gdańsk)
Ballady i romanse (Warszawa)
19 wiosen (Łódź)
Bajzel (Poznań)
Muariolanza (Zagłębie)

14 grudnia (niedziela) godz. 20.00
Klub Wysepka, ul. Polanki 66

Koncerty:

Plon (Gdańsk)
Hansollo (Wejherowo)
Loyal Plastic Robot (Starogard Gdański)
Procesor Plus (Łódź)

Karnet na sobotę: 20 zł – normalny, 15 zł  – z ulotką i studenci
W niedzielę 14. grudnia wstęp wolny !!!

Konieczne jest wcześniejsze zgłoszenie wejścia na sobotnie wydarzenia w Modelarni na terenie Stoczni Gdańskiej pod adresem: kk@ug.gda.pl lub przybycie z ulotką imprezy do bram Stoczni.
Wejście bramą historyczną przy placu Trzech Krzyży.

Informacje dodatkowe:

SLAM
Organizacja slamu poetyckiego w Gdańsku to odkrywanie nowych talentów, młodych ludzi osadzonych w przestrzeni miasta; osobowości, które w przyszłości będą mogły mieć wkład w kształtowanie kultury nie tylko Gdańska, ale i całego kraju i staną się wizytówką naszego miasta jako przedłużenie jego literackiej tradycji. Zderzenie twórczości obiecujących, młodych twórców z uznanymi osobistościami gdańskiego światka kulturalnego z pewnością wniesie wiele w literacki pejzaż miasta.
Sama idea slamu daje możliwość zaprezentowania swojej twórczości każdemu, kto jest na to gotowy i ma ochotę skonfrontować się nie tylko z opinią doświadczonych krytyków, ale przede wszystkim z żywą, spontanicznie reagującą publicznością. W poetykę slamu wpisany jest performance i nieskrępowana wolność słowa.
Dlatego też tegoroczny slam organizowany będzie w konwencji kiczu. Umożliwi to uczestnikom, którzy będą zobowiązani przygotować co najmniej dwa (u)twory poetyckie, zdystansowanie się do poezji, swojej twórczości. Każdy z autorów, ubiegający się o tytuł „Króla Poezji”, czy też „Królowej Poezji”, będzie musiał przebrać się i podczas występu wykazać talentem aktorskim. Te trzy aspekty prezentacji będą oceniane przez publiczność, co jest wpisane w zasady funkcjonowania idei slamu. Oprócz nagrody głównej (500 zł) i tytułu „Króla” lub „Królowej Poezji”, przyznane zostaną także wyróżnienia za Najlepsze Przebranie (100 zł) i – co jest inicjatywą bezprecedensową – za Najgorszy Wiersz (100 zł). Wcześniej jednak jury, którego przewodniczącym będzie młody poeta – Mariusz Więcek, a członkami m.in. enigmatyczny dr Manzzini z Instytutu Filologii Polskiej UG oraz Tajemniczy Gość, dokona preselekcji. Całość wydarzenia nabierze formy happeningu za sprawą działań artystów z Ośrodka Praktyk Twórczych HELLSKA 2/2, którzy zaprezentują „pokazy akrobatyczne”, „fireshow”, „koncert Janis Joplin”, instruktarz ręcznego wykonywania kserówek klasycznych dzieł literackich i inne wydarzenia w bardzo złym guście. A to poetyckie szaleństwo będzie próbował ogarnąć Wojciech Boros, naczelny wodzirej poetycko – slamowy, ważna postać trójmiejskiego środowiska literackiego.
Ten slam będzie inny od wszystkich tego typu wydarzeń, do których przyzwyczajona jest trójmiejska publiczność. Przełamiemy stereotyp, w myśl którego do poezji należy podchodzić na kolanach i z nabożeństwem – poezja to zabawa słowem i konwencją, a poeta, poza talentem, musi też mieć umiejętność zdystansowania się względem siebie i własnej twórczości.

Zespoły:

PARASOUL (Gdańsk)
Rockowe trio z Trójmiasta, założone w maju 2008. Muzyka bardzo charakterystyczna, łączy w sobie melodię, seks, moc i ogień. Żywe rytmy, prawdziwe słowa oraz niesamowita aura to znamienne cechy zespołu. Nawet jeden występ grupy może działać silnie uzależniająco.
myspace.com/parasovl

 

BAJZEL (Poznań)
Solowy projekt muzyka, który przy pomocy zapętlania sampli perkusyjnych, gitar oraz vocali granych i śpiewanych przez niego na żywo tworzy muzykę do złudzenia brzmiąca jak kilkuosobowa formacja. Trudny do określenia styl muzyczny, zahacza o takie nurty jak rock’n roll, big beat, funk, techno, disco, reggae, muzykę brazylijska, hip-hop i jest wypadkową wielu nurtów bajzlowionych w głowie jednego człowieka. Sam artysta pytany jaki styl uprawia po prostu mówi – bajzel. Począwszy od roku 2004 BAJZEL ma na swoim koncie ponad 200 koncertów w kraju i zagranica, podwójna trasę z zespołem POGODNO, suporty przed zespołami LAO CHE, BAABA, TYMON & THE TRANSISTORS, KOBIETY, KASIA NOSOWSKA. Występy na statku STUBNITZ w Dunkierce podczas festiwalu „GOOD BLESS THE CRANES” i na polskich festiwalach „GARAZ”, „OPEN..ER” i „OFF”. Zwieńczeniem tego okresu jest debiutancka płyta, wydana w lutym 2008 roku w niezależnej wytwórni BIODRO RECORDS. Piosenka „WINDOW” promująca album doczekała się profesjonalnie zrealizowanego teledysku w SAN FRANCISCO, który otrzymał nagrodę na YACH FILM FESTIVAL 2008 za najlepsza reżyserię.
http://www.fama.fn.pl
http://www.myspace.com/bajzel


19 WIOSEN
(Łódź)
19 WIOSEN to zespół z Łodzi, którego początki siegają 1992 roku. Dziś to grupa muzyków, którzy utrzymują się z grania apokaliptycznego dancingu do zatrutego kotleta. Jesienią 2008 roku zaczynają swoje jak informuje „press book” ostatnie tournee związane z płytą pod tytułem „Pożegnanie ze światem” (planowany termin wydania jesień 2008).
Dokładne informacje o projekcie znajdziecie na http://myspace.com/19wiosen i http://www.dziewietnasciewiosen.blog.pl.

Dziś tylko fragment tekstu:
„Rozwój miał przebiegać od pokraki do umysłu rozumiejącego kosmos
to co jest nie różni się od kloaki. Nasz czas się kończy. Musimy zginąć”

 

 

BALLADY I ROMANSE (Warszawa)
„Rzecz absolutnie wyjątkowa […] seria niezwykłych piosenek – z pozoru pełnych specyficznej naiwności, a jednocześnie diabelnie przewrotnych, dowcipnych i intrygujących. […] Tak fajnych tekstów dawno w polskiej muzyce nie było. […]”
Robert Sankowski, Gazeta Wyborcza

„Ballady i Romanse” to tytuł płyty zespołu Ballady i Romanse, którego powstanie jest pokłosiem nagrania przez siostry Barbarę i Zuzannę Wrońskie piosenki do wiersza Władysława Broniewskiego „Ballady i Romanse”, w którym poeta ten odwoływał się do wierszy Adama Mickiewicza zatytułowanych „Ballady i Romanse”. Tamto nagranie powstało trzy lata temu w ramach projektu galerii Raster „Broniewski”, dziś Raster prezentuje cały album z 14 autorskimi piosenkami skomponowanymi, napisanymi, zagranymi i zaśpiewanymi przez siostry Wrońskie.

Płyta powstała późnym latem 2008 roku, kiedy to Zuza wygnała swego faceta i dziecko na wieś, i w zamienionej na studio nagraniowe wielkiej kuchni w kamienicy przy ulicy Polnej w Warszawie razem z siostrą smażyła przez dwa tygodnie te piosenki. I tak, jak w nagraniach innego siostrzanego zespołu CocoRosie, niektóre efekty perkusyjne otrzymywane były poprzez uderzenia w domowe sprzęty, między którymi dziewczyny wcisnęły pięć albo i więcej instrumentów klawiszowych.

Teksty piosenek mówią o różnych sposobach spędzania czasu i napięciach, jakie rodzą się między ludźmi w XXI-wiecznej Warszawie. Skądinąd Zuza jest zawodową pisarką – liznęła trochę polonistyki, pracuje jako copywriter w agencji reklamowej, a Basia jest profesonalnym muzykiem – gra i śpiewa w grupie Pustki. Rodzice Ballad i Romansów są muzykami, a dziadek był kiedyś nawet rektorem Akademii Muzycznej. Już jako 14-latka Basia śpiewała w zespole Powolny, w którym cztery lata starsza Zuza była pianistką – w 1997 r. wystąpiły razem na pożegnaniu żoliborskiego kinoteatru Tęcza na jednej scenie między innymi z Partią, Grabażem, Muńkiem Staszczykiem i Marcinem Świetlickim.
http://www.myspace.com/balladyiromanse

 

 

MUARIOLANZA (Zagłębie)
Muariolanza gra ambient-jazz. 9 kwietnia 2008 r. nakładem firmy W Moich Oczach ukazała się druga płyta, „Po drugiej stronie Przemszy” – zespół nagrał ją w jeden dzień, podczas pięciogodzinnej sesji. Debiutancka płyta „Muarioland” ukazała się w 2006 r. Dwa utwory z „Muariolandu” wybrano do spektaklu Teatru Telewizji „Bezład” Witolda Adamka (premiera w czerwcu 2007). Zespół grał m.in. na Off Festivalu 2007, Bielskiej Zadymce Jazzowej 2008 i w warszawskim Akwarium (koncert transmitowany przez PR2). – Ta muzyka jest totalnie transgresyjna. Muariolanza odkrywa nowe oblicze jazzu – napisał diapazon.pl.
Muariolanza to pierwszy w Polsce przedstawiciel muzyki ambient-jazz, łączącej ambientowe przestrzenie z jazzową improwizacją. W ich muzyce znaleźć też można elementy rocka, reggae, funku i dużo transowego brzmienia.
Zespół wydał dwie płyty, które miały znakomity odbiór i recenzje, m.in. w Jazz Forum, Machinie, Gazecie Wyborczej, Dzienniku, Ultramarynie, na muzycznych portalach internetowych (m.in. diapazon.pl).
„Po drugiej stronie Przemszy” to druga płyta ambient-jazzowej Muariolanzy, ale tak naprawdę pierwszy wspólny album zespołu. Nagrał ją w jeden dzień, podczas pięciogodzinnej sesji.
Płyta zawiera nie tylko krążek z muzyką, ale też grę planszową „Muariolanza gra” (autorem okładki i projektu graficznego gry jest Paweł Garwol, plastyk wyróżniony m.in. na biennale Bielska Jesień 2005).

Skład:
Mariusz Orzełowski (gitara), Marcin Babko (głos, pogłos), Dominik Mietła (trąbka), Sylwester Walczak (bas), Pierre (perkusja), yla (wizualizacje)
http://www.muariolanza.pl

PLON (Gdańsk)
Plon to połączone siły dwóch gdańskich wykonawców: Datadisk i Truck DC [alias Efektvol]. Pomysł na nowy, wspólny projekt narodził się na wiosnę 2008 roku kiedy to obydwaj panowie stwierdzili, że mocno wyeksploatowali się w swoich rodzimych formacjach, a ich obecne fascynacje są podobne. Muzyka Plon to współczesny, transowy produkt taneczny produkcyjnie i brzmieniowo inspirowany dokonaniami takich wykonawców jak: Bodzin/Huntemann, Heartthrob, Gui Borato, Metope, Troy Pierce itp.
http://www.myspace.com/plonmusic

LOYAL PLASTIC ROBOT (Starogard Gdański)
Loyal Plastic Robot to projekt muzyczny nawiązujący brzmieniem i stylistyką utworów do nagrań z początków lat 80-tych. Gatunki muzyczne z jakich czerpie inspiracje twórca projektu to między innymi minimal electro, italo disco, new i cold wave. Specyficzne brzmienie zostało uzyskane dzięki użyciu w nagraniach starych syntezatorów analogowych i automatów perkusyjnych oraz w mniejszym stopniu współczesnych maszyn operujących wirtualną syntezą analogową.
Aktualnie projekt ma na koncie dwa oficjalne wydawnictwa:  „Tales of Pleasure” wydane przez polski prężnie działający label Elektropunkz rec. oraz „Baroque Love” wydany przez kolumbijski Black Leather rec. Mini album „Tales of Pleasure” zostal bardzo ciepło przyjęty zarówno przez słuchaczy jak i przez recenzentów zdobywając wysoką notę w jednym z czołowych czasopism poświęconych muzyce klubowej.
http://www.myspace.com/loyalplasticrobot

HANSOLLO (Wejherowo)
Daniel Noetzel gra i produkuje pod pseudonimem „hansollo”. Przygodę  z muzyka drum’n’bass rozpoczął w 2004 a swoich sił w produkcji spróbował  w 2005 zafascynowany takimi artystami jak  „ak1200″,”concord dawn”,”future prophecies” i wieloma innymi .  eksperymentuje z dźwiękiem i nie chce stać w miejscu,jego styl jak i gust stale sie pogłębia i obejmuje nowe horyzonty takie jak ambient,dub,dubstep,downtempo,idm,psytrance,hip hop itp
http://www.myspace.com/hansollo

PROCESOR PLUS (Łódź)
Producent muzyczny i założyciel Automatic Bitch Records ,która promuje polskie electro. Jako Procesor Plus zaistniał w 1999 pierwsze nagrania brzmiały bardziej pod electro 80. Dopiero w 2001 po zakupie sprzętów zaczął robić bardziej agresywną muzykę z nowszymi dźwiękami i bitami. Współpracował z wieloma wykonawcami ,robiąc piosenki dla kliku wokalistek i remixów różnych wykonawców także tworząc swoje inne projekty . Od 2002 współpracuje z Kapitanem Nemo. Robiąc do starych hitów z 80 nowe świeże podkłady electro popwe. Nagrania PP ukazały się na wielu składankach w kraju i z zagranicą ale również całe albumy wydawane przez niezarejestrowaną wytwórnie ABRec. Obecnie występuje również w reaktywowanym zespole 19wiosen którego był współzałożycielem.

Muzyka PP to mocne bity z wygenerowanymi elektronicznie dźwiękami  do tego syntezator o brzmieniu przypominającym piłę, w paru numerach dołączą do tego przesterowana gitara basowa do tego dochodzi krzykliwy wokal. Nowa płyta wydana w Trującej Fali  czerwcu 2008 „Gen-Era-Tor” zebrała b.dobre recenzje w Laif magazine.
http://www.procesorplus.pl
http://www.myspace.com/procesorplus 

Organizatorzy:
Uniwersytet Gdański
Kulturalny Kolektyw Uniwersytetu Gdańskiego,
Gdańskie Towarzystwo Promocji Kultury Akademickiej
Akademickie Centrum Kultury Uniwersytetu Gdańskiego „Alternator”

Partnerzy:
Fundacja Wyspa Progress
Modelarnia
Klub Studencki „Wysepka”

Patroni medialni:
Trójmiasto.pl
Gazeta Wyborcza Trójmiasto
Radio Gdańsk

Koordynatorzy:
Tomasz Dziemianczuk (koordynator imprezy), dziemian@ug.gda.pl, 661 360 162.
Magdalena Zellent (slam): zellent@op.pl, 505 782 724.
Marek Kraska (technical support)

Kontakt ogólny i rezerwacja karnetów: kk@ug.gda.pl

Organizatorzy wspierają kandydaturę Gdańska i Metropolii do tytułu Europejskiej Stolicy Kultury 2016