Pasja Bacha w PFB

Koncert oratoryjny Akademickiego Chóru Uniwersytetu Gdańskiego w Polskiej Filharmonii Bałtyckiej
JOHANN SEBASTIAN BACH Pasja według św. Mateusza BWV 244

Marta Boberska sopran
Katarzyna Krzyżanowska alt
Tomasz Krzysica tenor
Jarosław Bręk bas
Sylwester Smulczyński Ewangelista
Sławomir Jurczak Jezus
Grzegorz Zimak viola da gamba
Hanna Dys pozytyw

Akademicki Chór Uniwersytetu Gdańskiego przyg. Marcin Tomczak, Aneta Kaleczyc, Maciej Jarczyński

Cappella Gedanensis przyg. Alina Kowalska – Pińczak
CANZONETTA – Chór Dziecięcy OSM I i II st. im. F. Nowowiejskiego w Gdańsku przyg. Teresa Pabjańczyk i Marta Brozdowska

Orkiestra Polskiej Filharmonii Bałtyckiej

 Kai Bumann dyrygent

Pierwsze utwory pasyjne opiewające Mękę i Śmierć Jezusa Chrystusa pochodzą z IV wieku. Ich podstawą tekstową jest relacja z ostatnich dni Chrystusa, spisana przez czterech Ewangelistów: Mateusza, Marka, Łukasza i Jana.

W pierwszych wiekach istniał zwyczaj recytacji w Niedzielą Palmową części Ewangelii św. Mateusza. Później rozszerzono tę recytację na inne dni Wielkiego Tygodnia.

Bach był głęboko religijnym luteraninem i muzykę uważał za dar Boży oraz narzędzie mające służyć przede wszystkim Jego chwale, dopiero potem nauce i estetycznej przyjemności.

„Pasja według św. Mateusza” Johanna Sebastiana Bacha, obok „Pasji według św. Jana” należy do najwspanialszych dzieł artystycznych opiewającymi Mękę i Śmierć Jezusa Chrystusa.
„Pasja według św. Mateusza” miała jednakże odmienną „recenzję” w dniu jej pierwszego wykonania czyli  Wielki Piątek, 15 kwietnia 1729 roku w kościele św. Tomasza w Lipsku. Pasja Bacha spotkała się z totalnym niezrozumieniem, konkurując z muzyką ówcześnie żyjącego Gottlieba Fröbera.  W konsekwencji „Pasja według św. Mateusza” w niesławie trafiła na całe sto lat do głębokich archiwów bibliotecznych. Ponowny jej powrót, tym razem triumfalny, zawdzięczany młodemu kompozytorowi niemieckiemu, który przeszukiwał przepastne archiwa, a był nim Felix Mendelssohn. Zafascynowany dziełem i muzyką Wielkiego Kantora Lipskiego równo w sto lat od pierwszego przywrócił je światu muzycznemu i doprowadził do ponownego wykonania. Ten wieczór 11 marca 1829 roku w berlińskiej Siengakademie  stał się ponownym narodzeniem muzyki Bacha dla świata, która ciągle fascynuje, inspiruje, zachwyca i poznawana jest przez nowe pokolenia.