Tydzień Kina Niemieckiego 2010 w Gdańsku

Data: 22 – 26 marca 2010 r.
Miejsce:
Uniwersytet Gdański, Wydział Filologiczno-Historyczny, ul. Wita Stwosza 55

Wstęp wolny

 

Tydzień Kina Niemieckiego 2010  

Już po raz dziewiąty w dniach 07.03 – 27.03.2010 odbędzie się Tydzień Kina Niemieckiego…niemieckie niuanse…deutsche details w Polsce. Instytut Stosunków Kulturalnych z Zagranicą (ifa) i organizacje Mniejszości Niemieckiej prezentują w dziesięciu miastach w całej Polsce najnowsze filmy niemieckie, w Gdańsku, Olsztynie, Giżycku, Bydgoszczy, Pile, Opolu, Raciborzu, Katowicach, Gliwicach i we Wrocławiu. Hasło przewodnie tegorocznego Tygodnia Kina Niemieckiego…niemieckie niuanse…deutsche details brzmi „Pod prąd” („Gegen den Strom”). Współorganizatorem edycji gdańskiej jest Kulturalny Kolektyw Uniwersytetu Gdańskiego.

Patronami tegorocznych dni filmowych są reżyser Andrzej Wajda i Michael Schmid-Ospach, kierownik Fundacji Filmowej w Nadrenii Północnej-Westfalii. Tydzień Kina Niemieckiego jest w dużej mierze finansowany przez Instytut Stosunków Kulturalnych z Zagranicą oraz przez Fundację Współpracy Niemiecko-Polskiej.

Celem projektu …niemieckie niuanse …deutsche details jest przedstawienie, na podstawie najnowszych niemieckich filmów, wielostronnego i prawdziwego obrazu Niemiec oraz wzbudzenie zainteresowania w sąsiedniej Polsce. Za pomocą Tygodnia Kina Niemieckiego Mniejszość Niemiecka chce również zwrócić uwagę na swoją pracę – szczególnie w dziedzinie kultury i edukacji.

Aby zapewnić różnorodny program filmowy, obok dramatu „Cztery minuty” („Vier Minuten“) i satyry medialnej „Free Rainer” („Free Rainer“) zostanie pokazana międzykulturalna komedia „Evet, chcę!” („Evet, ich will!“) i film dokumentalny „Full Metal Village”(„Full Metal Village“). Dla młodszych widzów mamy film „Część mnie” („Ein Teil von mir“), który będzie pokazywany w wielu miejscowościach w przedpołudniowych seansach dla szkół. Dzięki organizatorom Tygodnia Kina Niemieckiego dostępne będą odpowiednie materiały dydaktyczne. Wszystkie filmy będą wyświetlane w niemieckiej wersji językowej z polskimi napisami. Seanse zostaną uzupełnione przez filmy krótkometrażowe, zrealizowane przez absolwentów niemieckich wyższych szkół filmowych.

Poza tym w wielu miastach uzupełnieniem Tygodnia Kina Niemieckiego będzie bardzo ciekawy program towarzyszący składający się z filmów krótkometrażowych, rozmów na temat filmów, koncertów, wystaw i wieczornych konkursów filmowych.

Program:

22 marca (poniedziałek), godz. 18.30

Otwarcie: Joachim Bleicker, Konsul Generalny RFN i Paweł Sabiniarz, Przewodniczący Związku Mniejszości Niemieckiej w Gdańsku

Film krótkometrażowy: Alemanya
Film główny:  Evet, Chcę!

23 marca (wtorek). godz. 18.30

Film krótkometrażowy: Fuck the Pigs
Film główny:  Cztery minuty

24 marca (środa), godz. 18.30

Film krótkometrażowy: Remember!
Film główny: Część mnie

25 marca (czwartek), godz. 18.30

Prelekcja: „Wpływ Solidarności na obalenie muru” prof. dr. Marion Brandt (UG)

Film krótkometrażowy: Mickey i Maria
Film główny:  Full Metal Village

26 marca (piątek), godz. 18.30

Film krótkometrażowy: Ambasada amerykańska
Film główny:  Free Rainer- Twój telewizor kłamie

Informacje dodatkowe:

Evet, Chcę!  (2008, reżyseria: Sinan Akkus)

 

W berlińskim wieżowcu zapowiada się na raz parę ślubów i dlatego zaczynają się problemy. Reżyser Sinan Akkus w komedii „Evet, chcę!” opowiada o problemach międzykulturowych miłości, które spotykają się w mieszkaniach niemiecko-tureckich rodzin.

Dirk chce poślubić swoją turecką dziewczynę i przejść dla niej na wiarę islamską – to wszystko robi wbrew woli swoich rodziców. Coskun, turecki spiker radiowy chce koniecznie zawrzeć związek małżeński z turecką alewitą, jednak jej ojciec nie chce jej oddać w ręce kurdyjskiego sunnity, pochodzącego z wierzącej rodziny. Starszy Turek rozgląda się za żoną, aby, dzięki zawartemu związkowi małżeńskiemu, zapewnić sobie zezwolenie na pobyt. A turecki gej najlepiej wyszedłby za mąż za swojego niemieckiego przyjaciela.

Film w różnych epizodach pokazuje, za pomocą stereotypów oraz ironii, spory między Turkami a Kurdami; pomiędzy liberalnymi i tradycyjnymi – religijnymi migrantami oraz trudności niemiecko-tureckich gejów.

Część mnie (2009, reżyseria: Christoph Röhl)

 

Jonas ma 16 lat. Prowadzi spokojne i beztroskie życie do dnia, w którym w dzwiach jego domu pojawia się Vicky, prawie zapomniana imprezowa znajomość. Dziewczyna wręcza mu pismo, które zmienia jego życie: zostanie ojcem.

Po krótkim szoku Jonas próbuje się bronić i odsunąć od siebie dziewczynę. Vicky przekonuje go jednak swoim wdziękiem i uporem, żeby przynajmniej zobaczył swoją nowonarodzoną córkę Klarę. Powoli, chłopak odkrywa uczucia do swojego dziecka. Zaczyna nawet podziwiać Vicky, która pomimo tak młodego wieku dojrzale i odpowiedzialnie podchodzi do wczesnego macierzyństwa. Sam musi podjąć decyzję: czy chce przejąć odpowiedzialność za swoją córkę Klarę i tym samym zmienić swoje dotychczasowe beztroskie życie? Christoph Röhl w swoim debiucie z subtelnym humorem opowiada czułą historię o dorosłości i macierzyństwie.
Full Metal Village (2006, reżyseria: Cho Sung-hyung)

 

Co roku w sierpniu na największy na świecie Festiwal Muzyki Metal do miejscowości Wacken w Szlezwik-Holsztyn przyjeżdża ok. 40 000 fanów tego rodzaju muzyki. W tym zabawnym filmie dokumentalnym Koreanka Sung Hyung Cho opisuje spokojną wioskę, w której raz w roku panuje stan wyjątkowy.

Jest to trochę inny film o związkach mieszkańców z ich otoczeniem. W dziwaczny i interesujący sposób film przedstawia życie mieszkańców wsi. Film ukazuje ich przy codziennym prowadzeniu gospodarstwa rolnego, przy swoim hobby, jak uczęszczaniu na kurs tańca, regularnych wieczornych spotkaniach, graniu w orkiestrze dętej oraz pozwala im także opowiedzieć o swoim życiu w miejscowości Wacken. Jednak ta wieś różni się znacznie od zwykłej niemieckiej wioski. Każdego roku 1800 dobrze usytuowanych mieszkańców wsi spotyka się z tysiącami fanów ciężkich brzmień. Tutaj chor kościelny natyka się na bluźniących headbanger’ow. Mimo tego, festiwal jest częścią życia mieszkańców tej wioski. Reżyserka rysuje czuły portret północnoniemieckiej, z jednej strony naiwnej a z drugiej strony bardzo śmiesznej społeczności wiejskiej, za co przyznano jej renomowana nagrodę Maxa Ophülsa.

Cztery minuty (2006, reżyseria: Chris Kraus)

 

Dwie kobiety, które nie mogłyby się bardziej od siebie różnić, spotykają się w nadzwyczajnym miejscu: zawiedziona życiem nauczycielka gry na pianinie daje lekcje aresztowanej morderczyni. Czy mogą się wzajemnie wesprzeć?

Więzienie kobiet w niemieckiej prowincji: Traude, 80-letnia nauczycielka gry na pianinie, udziela lekcji aresztowanym tego zakładu. Wtedy spotyka o 60 lat młodszą Jenny, skazaną morderczynię, która przed zbrodnią była uważana za wybitnie uzdolnioną muzycznie. Zderzają się ze sobą dwa światy – podczas gdy Traude opłakuje swoje niespełnione życie, dla tak młodej Jenny życie także nie było łaskawe. Podczas lekcji dochodzi do sporów, jednakże rodzi się również bliskość i zaufanie. Jenny daje się namówić do wzięcia udziału w konkursie muzycznym, przy tym chciałaby jedynie, aby jej życie było spokojne… Reżyser Chris Kraus stworzył cudowne zestawienie, aby z pasją, energią i z wielką bliskością w stosunku do swoich postaci opowiedzieć o tym niesamowitym spotkaniu i niezwykłej sile muzyki.

Free Rainer- Twój telewizor kłamie (2007, reżyseria: Hans Weingartner)

 

Opery mydlane, talk-shows i teleturnieje, jak np. „Zdobądź sobie dziecko!”- tego formatu programy aroganckiego producenta telewizyjnego Rainera zapewniają wysoką oglądalność pewnej telewizyjnej stacji komercyjnej. Do czasu aż wypadek zmienia jego życie. Reżyser Hans Weingartner w satyrze o mediach „Free Rainer – Twój telewizor kłamie” poddaje krytyce zarządzanie poziomem oglądalności przez telewizyjne stacje komercyjne.

Rainer odnosi sukcesy dzięki produkcji programów rozrywkowych o banalnej treści, jednakże w świecie telewizji jedynie kokaina pozwala mu przetrwać. Aż do czasu, kiedy to młoda kobieta imieniem Pegah umyślnie uderza w jego samochód, by pomścić śmierć swojego dziadka, który z powodu programu rozrywkowego odebrał sobie życie. Po wypadku Rainer dochodzi do wniosku, że programami własnego autorstwa doprowadził do ogłupienia społeczeństwa na masową skalę. Wraz z Pegah planują: zmienić poziom oglądalności przy pomocy zmanipulowanych przyrządów pomiarowych i tym samym zawyżyć oglądalność ambitnych audycji telewizyjnych. Obok buntu przeciwko programom rozrywkowym telewizyjnych stacji komercyjnych rozwija się wątek miłosny między Rainerem i Pegah.

Organizacja (Gdańsk):

Związek Mniejszości Niemieckiej w Gdańsku
Martin Brand (ifa), e-mail: kultur@dfk-danzig.de

Kulturalny Kolektyw Uniwersytetu Gdańskiego
Tomasz Dziemianczuk, e-mail: tdziemianczuk@gmail.com