FILMOWE OTRZĘSINY

SEANS INICJACYJNY
akademicki
sezon filmowy 2008/2009

start : 17.30
23 październik 2008
(czwartek)

WSTĘP WOLNY!!!

Miejsce:
AULA 1.34 (039)
Wydział Filologiczno-Historyczny
Uniwersytetu Gdańskiego,
UL. WITA STWOSZA 55

Jeśli kochasz kino lub masz ochotę na przelotny romans z filmem – DKF Miłość Blondynki oraz Akademickie Centrum Kultury Alternator – zaprasza  na swoiste filmowe otrzęsiny inaugurujące nowy sezon akademicki 2008/2009.
Proponowany wieczór filmowy inicjuje cykliczne, co dwutygodniowe czwartkowe wieczory z kinem dla wszystkich  studentów oraz każdego pragnącego doświadczać przygody z kinem.
Kinem klasycznym jak również eksperymentalnym, niepokojącym i nie tuzinkowym. Stałym miejscem projekcji filmowych będą uniwersyteckie mury auli 1.34 (039) na Wydziale Filologiczno – Historycznym  Uniwersytetu Gdańskiego.
Na dobry początek zapraszamy na pokaz dwóch na pozór skrajnie odmiennych filmów. A jednak dzięki kinowym figurom blond piękności…

Filmy:
MIŁOŚĆ BLONDYNKI (1965)
reż. Milos Forman / 85min.
DZIKOŚĆ SERCA (1990)
reż. David Lynch / 124 min.

Kochasz kino, masz ochotę dołączyć do grona pasjonatów filmowych,
spróbować sił jako organizator projektów filmowych skontaktuj się z nami!
kontakt:
dkf@ug.gda.pl

WWW.DKF.PL

Opis filmów:

 

MIŁOŚĆ BLONDYNKI
Tytuł oryg. LÁSKY JEDNÉ PLAVOVLÁSKY
1965, cz-b, 75 min
Scenariusz: Miloš Forman, Jaroslav Papoušek, Ivan Passer
Reżyseria: Miloš Forman
Zdjęcia: Miroslav Ondříček
Muzyka: Evžen Illín
Wykonawcy: Hana Brejchová (Andula), Vladimír Pucholt (Milda), Milada Ježková (matka Mildy), Josef Šebánek (ojciec Mildy), Vladimír Menšík (Vacovský), Ivan Kheil (Maňas), Jiří Hrubý (Burda) i inni
Produkcja: Filmové studio Barrandov
Nagrody: Nagroda CIDALC na MFF w Wenecji, 1965; nominacja do Oscara za film nieanglojęzyczny, 1967

Najbardziej znany – obok „Pociągów pod specjalnym nadzorem” – film czechosłowackiej Nowej Fali, sztandarowe dzieło nurtu, zapisane w historii światowego kina. Podobnie jak inne czeskie filmy Miloša Formana zrealizowane przy udziale aktorów niezawodowych, w charakterystycznym dla reżysera tonie pogodnej kpiny z otaczającej (niekoniecznie socjalistycznej) rzeczywistości. Kobiety pracujące w wielkich zakładach tekstylnych marzą o mężczyznach, których w okolicy brakuje. Dyrektor organizuje dla nich wieczorek taneczny, na który zaprasza wojsko. Jednak zamiast dziarskich chłopaków stawiają się brzuchaci rezerwiści. Ale Andula ma szczęście: spędza wieczór z pianistą z zespołu, a na dodatek chłopak zaprasza ją do siebie, do Pragi. Wycieczka do stolicy będzie niezwykle pouczająca…

 

DZIKOŚĆ SERCA
Tytuł oryginalny: Wild at Heart
Rok produkcji: 1990
Kraj: USA
Czas trwania: 124 minuty
Reżyseria: David Lynch
Scenariusz: David Lynch
Według powieści: Barry Gifford
Zdjęcia: Frederick Elmes
Muzyka: Angelo Badalamenti
Obsada: Nicolas Cage, Laura Dern, Willem Dafoe, J.E. Freeman, Crispin Glover, Diane Ladd

Seks, przemoc, kurtka z wężowej skóry i Złota Palma w Cannes.  Film stanowi kulminację stylu, który można określić mianem „lynchowskiego”. W jego świecie może się zdarzyć wszystko – i zdarza się – z reguły to, co najgorsze.
Po odbyciu wyroku za zabójstwo Sailor wraca do swojej wielkiej miłości Luli. Matka dziewczyny, zdecydowanie przeciwna temu związkowi, nakłania swego wieloletniego kochanka i prywatnego detektywa Farraguta, aby wytropił Sailora i Lulę, którzy wyjechali na Południe.
Kiedy obraz Lyncha okazał się być triumfatorem w Cannes, zdobywając Złotą Palmę, szybko stało się jasne, iż jest to najbardziej kontrowersyjne przyznanie tejże nagrody w całej historii festiwalu. Po ogłoszeniu zdobywcy, na sali z jednej strony rozlegały się entuzjastyczne oklaski, a z drugiej – pełne oburzenia gwizdy. Nic dziwnego, w końcu reżyser „Blue Velvet” stworzył dzieło niepokorne, niezwykłe, przełamujące bariery i na wskroś postmodernistyczne. Dla wielu taka plebejska i wulgarna rozrywka nie zasługiwała na tak ogromne wyróżnienie. Mimo tego Lynch niewątpliwie zwyciężył – dziś jego film jest już częścią historii kina i chyba nikt poważny nie ośmieliłby się w tych czasach podważać sensowności przyznanej mu nagrody.